Bu akşam, sokaklarda yapayalnız dolaştım.
Görenler ‘yalnız bir kadın’ diyordu.
İçim nasılda kalabalıktı, kimse bilmiyordu.
Buz gibi bir ayaz yüzümü kesiyordu.
Saçlarımı sert rüzgârlar savuruyordu.
İnsanlar gelip geçiyordu yanımdan
Evde birileri, onları bekliyordu.
Ve kadınlar, aceleci telaşlı
Örtük perdelerin arkasında
Akşamı bekliyorlardı.
Ya ayna karşısında,
Ya ocak başında...
Bir ben beklemiyordum kimseyi
Yemek yapsam da olurdu, yapmasam da
Evim düzgün olsa ne fark eder?
Kimse bilmez saçlarımı taramadığımı…
Bu akşam sokaklarda yapayalnız dolaştım.
Kimse görmüyordu.
Sokaklar yalnızlık şarkıları söylüyordu.
Kimsem yoktu, ‘nerede kaldın, merak ettim’ diyecek
Öbür şehirde de yok,
Hiçbir şehirde yok.
Bu akşam sokaklarda yapayalnız dolaştım.
Ellerim çok üşümüştü…
Görenler ‘yalnız bir kadın'’ diyordu.
Oysa, içim nasılda kalabalıktı...
Kimse bilmiyordu.
